نامه های امام زمان(عج) – نامه ی اول
توقیعاتی که در ادامه قرار می گیرد بسیار تاثیر گذار بوده چرا که این نامه ها از زبان حضرت مهدی(عج) بیان شده و بسیار جامع و کامل است و قطعا خواندن این توقیعات موجب آگاهی نسبت به امام زمان(عج) می شود.
در نامه اول به مسائلی همچون تردید در دین، شک به امام خود، جانشینی حضرت مهدی(عج) و محبت امام نسبت به شیعیان نقل شده است که در ادامه میخوانیم.
نامه اول جانشینی حضرت مهدی
خداوند ما و شما را از فتنه ها مصون دارد. به ما و شما روح یقین عنایت کند و همه ما را در پناه خود از عاقبت بد حفظ کند. به من خبر رسید که عده ای از شما در دینشان دچار تردید شده و در مورد امام خود گرفتار شک و حیرت گشته اند؛
این مسئله من را ناراحت و آزرده کرد. البته نه به خاطر خودم که به خاطر خود شما؛ به خاطر اینکه خدا با ما است و ما نیازی به غیر او نداریم. حق با ما است، از این رو از روی گردانی دیگران هراسی نداریم، ما تربیت یافتگان خداییم و دیگر مخلوقات تربیت یافتگان ما هستند.
آقایان! چه شده است که در تردید به سر می برید، و در حیرت خود سرگردانید؟(از شما بعید است).
- آیا کلام خدا را نشنیده اید که می فرماید:
“ای کسانی که ایمان آورده اید از خدا و فرستاده او و والیان امرتان اطاعت کنید.“(سوره نساء، آیه ۵٩)
- آیا از آثار و برکات پیوسته وجود امامان گذشته و فعلی خود بی اطلاع هستید؟
- آیا توجه نکرده اید که خداوند از زمان آدم تاکنون مراکزی را قرار داد تا ما را قصد کنید و نشانه هایی را برایتان نصب کرد تا به واسطه آنها هدایت شوید؟ هرگاه نشانه ای گم می شد، نشانه ای دیگر را جایگزین آن می ساخت و هرگاه ستاره ای افول می کرد، ستاره ای دیگر طلوع می کرد.
متاسفانه زمانی که پدرم وفات کرد، گمان کردید که خداوند متعال دینش را باطل کرد و واسطه میان خود و خلقش را از میان برداشت!
ابداً چنین نبوده و تا روز قیامت نیز چنین نخواهد بود.
آری خداوند علم های هدایت را آشکار می کند ولو اینکه خیلی ها از پذیرش آن اکراه داشته باشند.
پدرم با سعادت کامل درگذشت. او روش و سیره پدرانم را قدم به قدم پیروی کرد. اکنون نیز وصیت و علم او نزد من است.
من جانشین و جایگزین او هستم و احدی با من بر سر جانشینی ایشان منازعه نمی کند، مگر اینکه ظالم و گناهکار باشد و کسی چنین ادعایی نمی کند، مگر اینکه منکر و کافر باشد.
آری؛ اگر اراده خدا بر پوشیده ماندن فضائل ما مغلوب نمی شد و اسرارش فاش می گردید، عظمت ما آشکار می شد و عقل های شما را مبهوت خود می کرد و شک و تردیدهایتان را از بین می برد.
اما اراده خدا چنین نیست و هر چه بخواهد، همان می شود و برای هر مدتی کتاب مخصوصی است. پس از خدا بترسید و تسلیم اوامر ما شده و مسائل را به ما واگذارید.
صدور یا عدم صدور امر از وظایف ماست.
- درصدد کشف اموری که از شما پوشیده شده است، نباشید.
- از صراط مستقیم به راست و چپ منحرف نشوید.
- توجه تان را نسبت به ما بر اساس محبت و سنت های روشن شرعی قرار دهید.
خدا شاهد است که قصد خیر خواهی شما را داشتم. اگر محبت و علاقه و دلسوزی ما نسبت به شما نبود، به جای ارتباط و گفت و گوی با شما به امتحانات الهی مشغول می شدیم. امتحان به اینکه گرفتار ظالم بر روی گمراهی شده ام که از افکار باطلش تبعیت می کند و با پروردگارش به جنگ برمی خیزد و مدعی چیزی می شود که برای او نیست و منکر حق کسی می شود که خداوند متعال اطاعت او را واجب ساخته است.
گویا مقصود امام(عج) جعفر کذاب و افرادی مانند شلمغانی است که ادعای امامت و بابیت کردند و مفاسد و انحراف فراوانی را در عصر خود به وجود آوردند.
در این مسائل دختر رسول خدا برای من الگوی مناسبی است. زیرا ایشان «حضرت زهرا (س)» در حد توان تلاش کردند تا با غاصبان خلافت مبارزه کنند و زمانی که از آن مأیوس شدند. صبر و شکیبایی پیش ساختند.
مقصود امام آن است که من نیز مانند مادرم چنین خواهم کرد.
به زودی جاهل و گمراه، لباس عملش را به تن خواهد کرد و به زودی کافران خواهند دانست که، زندگی و سعادت پاینده برای چه کسی خواهد بود.
خداوند ما و شما را به واسطه رحمتش از مهلکه ها، بدی ها و آفت ها دور کند. او که صاحب اختیار سعادت است و بر هر چه که بخواهد قادر است و بر ما و شما سرپرست و محافظ می باشد.
سلام و درود خدا بر تمام اوصیا و اولیا و مومنان و رحمه الله و برکاته.
و سلام و درود خدا بر محمد پیامبر.
منبع:
نامه ها و فرمایشات امام زمان در عصر غیبت، امیر سعید سعیدی،انتشارات مسجد مقدس جمکران، چاپ دوم ١٣٩٠، ص ١٩ الی ٢٢
