وظیفه ما در زمان غیبت مانند وظیفه در زمان حضور امام معصوم (ع) است.
گرچه آن حضرت از نظر ما غایب است، اما به ما اشراف و آگاهی دارد و بر اعمال و رفتار ما ناظر است. بنابراین، تمام وظایفی که قرآن مجید و پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین(ع) برای یک فرد مسلمان تعیین و بیان فرموده اند، در زمان غیبت نیز متوجه ما است که همه این وظایف را می توان در یک جمله خلاصه کرد و گفت: «بزرگ ترین وظیفه شیعیان در عصر غیبت انتظار فرج است.»
( کمالالدین، ج ۱، ص ۲۸۷، ح ۶، “عن أمیر المؤمنین (ع) قال، قال: رسول الله (ص) أفضل العباده انتظار الفرج.)
اما با عنایت به این که انتظار فرج یک شعار نیست، بلکه یک فرهنگ است و مجموعه ای از وظایف و تکالیف است که باید عملی شود تا یک فرد، منتظر حقیقی مولا و امام خود باشد.
- ما در این بخش به وظایفی که بندگان نسبت به امام زمان(عج) دارند اشاره می کنیم.
در کتاب مکیال المکارم در فوائد دعا برای امام زمان(عج) که نوشته آیت الله سید محمد تقی موسوی اصفهانی است، ایشان ۸۰ تکلیف را برای منتظران امام مهدی(عج) نوشته است. که هر مورد با توضیحات مفصل و عالی بیان شده است. که بر هر منتظری واجب است به این کتاب رجوع کند و این تکالیف را بخواند و سعی کند که این تکالیف را عمل کند.
اما ما در این قسمت بنا داریم که تیترهایی که در این کتاب عنوان شده است را بنویسیم و بعد هر عنوان را با شرایط و اقتضائات زمان منطبق کنیم و توضیحاتی در این باب دهیم.
وظیفه ما در زمان غیبت ، تحصیل شناخت صفات و آداب و ویژگی های آن حضرت:
متاسفانه در جامعه ای که ما زندگی می کنیم باید به قطع بگوییم که غریب تر از امام حسین(ع)، امام زمان(عج) هستند. همه ما به غربت امام زمان اعتراف می کنیم و در مجالس مذهبی، بسیار غصه این موضوع را می خوریم، اما وقتی از مجلس یا هیئت و یا هر جایی که از امام مهدی(عج) یاد می کنیم، بیرون می آییم انگار فراموشی کامل گرفته ایم و همه غربت و تنهایی های حضرت مهدی(عج) را فراموش می کنیم.
شاید تعدادی انگشت شمار، کمی متاثر شوند و تا مدتی غصه این غربت و تنهایی را بخورند. ولی بعد از مدتی باز هم فراموش می کنند و درگیر مسائل فردی و اجتماعی خود می شوند. متاسفانه هر چقدر زمان می گذرد، با وجود پیشرفت علم و تکنولوژی و وسایلی که کلی اطلاعات را می توان در آن ذخیره کرد، مردم بیشتر از امام مهدی(عج) و صفات ویژگی هایشان دور می شوند.
وقتی می شود در یک نرم افزار هزاران کتاب را سیو کرد و با یک برنامه جستجو، به هر مطلبی که نیاز است دسترسی پیدا کرد، و اطلاعات و معرفت و شناخت خود را نسبت به امام زمان(عج) افزایش دهیم، چه می شود وقتی که به جامعه رجوع می کنیم و از امام زمان(عج) سوال می کنیم، می بینیم مردم اطلاعاتی کم و دست و پا شکسته درباره حضرت مهدی(عج) دارند.
( ما با افرادی خاص که به صورت تخصصی به مسائل امام زمان می پردازند کاری نداریم. مخاطب صحبت و نوشته هایمان عموم جامعه هستند که ادعای منتظر بودن را دارند.)
اگر در یک مهمانی خانوادگی که اکثریت آنها مذهبی هستند بنشینیم و چند شبهه مهدوی را بیان کنیم، هیچکس نمی تواند جوابی کامل و جامع بدهد و بتواند فرد سوال کننده را راضی کند، بلکه گاهی هم پیش می آید که افرادی آن شبهه را تایید می کنند و مهر صحت بر آن شبهه می گذارند.
چه اتفاقی افتاده است؟
که وقتی در مدارس و دانشگاه ها حضور پیدا می کنیم و با دانش آموزان و دانشجویان مذهبی هم کلام می شویم مخصوصاً دانش آموزان اطلاعاتی بسیار کم درباره حضرت مهدی(عج) دارند؟
وقتی کمی تحقیق می کنیم و علت را جستجو می کنیم. به خانواده ها و علوم مدارس بر می گردیم.
۱- خانواده ها:
دانش آموزان می گویند که خانواده هایشان اجازه نمی دهند در این مسائل ورود پیدا کنند.
دانش آموزان در دبیرستان دوره دوم که تازه به یک رشد عقلی رسیدند مواجه می شوند با دروس کنکور و خانواده ها چون کنکور مهمترین اصل برایشان است، اجازه به دانش آموزان نمی دهند. و حتی اجازه نمی دهند زمانی را برای کسب معارف و علوم مهدوی بگذارند.
و این اجازه ندادن خانواده ها راه را برای دانش آموزانی که حتی مشتاق هستند می بندد.
به خاطر ارتباط گسترده ای که با دانش آموزان و دانشجویان دارم این را یک ضعف بزرگ می بینم که همین عدم اجازه ها، دانش آموزان را از دین دور می کنند؛ و وقتی ورود به دانشگاه پیدا می کنند درگیر مسائل و شرایطی جدید می شوند که دیگر زمانی را برای فکر کردن برای شناخت امام زمان(عج) پیدا نمی کنند.
بعضی از تشکل های دانش آموزی و دانشجویی وجود دارد ولی باید بدانیم این تشکل ها نسبت به کل جامعه بسیار کمرنگ هستند و راه را برای رسیدن به امام زمان(عج) کند و کمرنگ می کند، و همین روند باعث می شود که کم کم اطلاعات و علم مردم نسبت به حضرت مهدی(عج) کمرنگ و حتی بی رنگ شود و همین دختران و پسران وقتی ازدواج می کنند با همین اطلاعات کم فرزند دار می شوند و معرفتی را نسبت به حضرت مهدی(عج) ندارند که بخواهند به کودکان خود انتقال دهند.
و بعضی از خانواده های مذهبی هستند، که متاسفانه زمانی را برای شناخت و معرفت امام زمان(عج) برای فرزندانشان نمی گذارند. و یا اگر قصد دارند که علوم دینی و مهدوی را به فرزندانشان بگویند با تعصب های غلط منتقل می کنند، که باعث دل زدگی فرزندان نسبت به دین و امام زمان(عج) می شود.
و این دل زدگی نسبت به دین اثرات بسیار مخربی را برای آن فرزند و در سن بالاتر برای جامعه به ارمغان می آورد. که قطعا ارمغانی تلخ و خطرناک است. که متاسفانه با این معظل در جامعه درگیر هستیم.
۲- علوم مدرسه و دانشگاه:
متاسفانه دانش آموزان از ابتدایی تا زمانی که از مدرسه و دانشگاه فارق‌التحصیل می شوند علمی به نام مهدویت ندارند که بشود از طریق آن شناخت و معرفتی نسبت به حضرت مهدی(عج) پیدا کنند.
کتاب های دینی مدارس و دانشگاه ها هم بخش بسیار کوچکی را به مبحث امام زمان(عج) پرداخته اند، که متاسفانه مطالب هم تکراری و یا اینکه یک موضوع را بسط داده اند.
اما به هیچ عنوان به صورت تخصصی به بحث مهدویت نپرداخته اند و دروس دینی هم به خاطر محتوا و گاهی اوقات آموزش نادرست باعث دین زدگی شده است، که این هم یک ضعف بسیار بزرگ است.
اگر ما به قرآن رجوع کنیم متوجه خواهیم شد که که نود درصد آیات درباره توحید و معاد و نبوت و امامت است. که کمتر به حجاب و نماز و غیر اشاره شده است، چون هر انسان و بنده ای باید توحید و معاد و نبوت و امامتش قوی شود و به تبع آن فرد هم نماز می خواند و هم احکام را رعایت می کند.
اما در مدارس ما به جای تاکید به نکات اصلی فقط به نماز و حجاب و روزه و … تاکید می شود. که این هم ضعفی بسیار بزرگ است.
این را باید بدانیم که متاسفانه جامعه و خانواده هیچ تلاشی را نمی کنند که بخواهند علوم مهدوی را به جامعه و فرزندان خود منتقل کنند، که همین کوتاهی باعث شده که ما نتایج و اثرات منفی این کوتاهی را به خوبی در سطوح مختلف جامعه می بینیم.
پس شناخت و معرفت حضرت مهدی(عج) بر همگان واجب است.
