دلنوشته مهدوی ـ ستاره ی پر نور

گاهی چشمانم را به اسمان می دوزم

به همان ستاره پر نوری که همچو تو می درخشد
گاهی

وقتی دلم از زمین و زمان گرفته است آن ستاره را می نگرم و به گفت و گو می نشینم
گاهی دلم اغوشی می خواهد از تو که جانانه برای خودم باشی
گاهی
گاهی این دوری عجیب سخت می شود.

به قلم: عارفه دارائی