انتظارات امام زمان بخش اول

دعاکنیدخدامرا از زندان غیبت نجات دهد

  حاج آقااثنی عشری که از مروجین دین وخاندان رسالت می باشندودرتهران سکونت دارند،داستان شنیدنی ازمشهد واز بیت آیه الله حاج آقاحسن قمی نقل کرده وفرموده اند: هرهفته شبهای سه شنبه آیه الله حاج اقاحسن قمی درمنزل خویش مجلس دعاوتوسل داشتند و برای سلامتی وفرج امام عصر(عج)دعا میخواندند. به راستی مجلس پرمعنویت وباروحی بود،خودشان باگریه وشوروخلوص وصف ناپذیری دعای توسل رامیخواندندوهمه را دگرگون می ساختند. یکی ازشب های سه شنبه،پس ازمراسم دعا،من درگوشه ای نشسته وغرق درشورواخلاص بودم که یکی آمدوگفت:آیه الله شمارامیخواهد. رفتم دیدم که اقای قمی تنها دراطاق نشسته است. سلام گفتم ونشستم وفرمودند: ((کسی برای من وشماپیامی اورده است.)) نگاه کردم،دیدم جوان خوش چهره وزیبایی آمدوکنار درب ایستادوروبه ایه الله کردوگفت: ((من ازطرف حضرت بقیه الله الاعظم برای شماوآقای اثنی عشری پیام دارم.)) ایه الله قمی فرمودند:بگو پیامت چیست؟ گفت:من ماموریت دارم به شمابگویم که حضرت فرمود: ((بروبه حاج آقاحسن قمی واثنی عشری بگو،برای فرج من دعاکنیدتااین که خدامرا از زندان غیبت نجات دهد.))   این جمله را گفت ورفت ومن از پی او روان شدم تابیشتربااوصحبت کنم،اماگویی یک لحظه ازنظرم ناپدیدشد. دیدم آیه الله قمی هم حالش منقلب شدو درگریه واضطراب است.   منبع:محمدیوسفی جمکرانی.کیست مرایاری کند.انتشارات خورشیدهدایت.چاپ سی وچهارم۱۳۹۶.ص۲۸-۲۹

انتظارات امام زمان بخش دوم

دعابرای ظهورامام زمان وصلوات برآن حضرت

حسن نصیبی میگوید:زیرناودان طلا درحرم خانه خدابودم که حضرت ولی عصر،امام زمان(عج)را دیدم، دفتری را به من عنایت نمود که درآن دعای فرج وصلوات برآن حضرت بود. سپس فرمود:به وسیله این نوشته هابخوان وبرای ظهور و فرج من دعا کن وبرمن درود وتحیّت بفرست. و آن دعابر حسب مشهور چنین نقل شده است:

اَللّهم کُن الِوَلیِکَ الحُجَه بنِ الحَسَن العَسکَری صَلَواتُکَ عَلیه وعَلی آبائهِ فی هذه الساعَهِ وَفی کُلِ ساعَه،وَلیا وحافِظا وقائداً وناصِراً ودَلیلاًوعَیناً حَتّی تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً وتُمَتِّعَهُ فیهاطَویلا.

  منبع: محمد یوسفی. کیست مرا یاری کند. انتشارات خورشید هدایت. چاپ سی و چهارم١٣٩۶. ص ۱۸

بسم الله الرحمن الرحیم

فرمایشات امام زمان نامه ی اول

  خداوند ما و شما را از فتنه ها مصون دارد. به ما و شما روح یقین عنایت کند و همه ما را در پناه خود از عاقبت بد حفظ کند. به من خبر رسید که عده ای از شما در دینشان دچار تردید شده و در مورد امام خود گرفتار شک و حیرت گشته اند. این مساله من را ناراحت و آزرده کرد. البته نه به خاطر خودم که به خاطر خود شما. به خاطر اینکه خدا با ما استو ما نیازی به غیر او نداریم.   حق با ما است از این رو از روی گردانی دیگران هراسی نداریم. ما تربیت یافتگان خداییم و دیگر مخلوقات تربیت یافتگان ما هستند. آقایان! چه شده است که در تردید به سر می برید، و در حیرت خود سرگردانید؟؟(از شما بعید است).   آیا کلام خدا را نشنیده اید که می فرماید:  

"ای کسانی که ایمان آورده اید از خدا و فرستاده او و والیان امرتان اطاعت کنید. "(سوره نساء، آیه ۵٩)

  آیا از آثار و برکات پیوسته وجود امامان گذشته و فعلی خود بی اطلاع هستید؟ آیا توجه نکرده اید که خداوند از زمان آدم تا کنون مراکزی را قرار داد تا ما را قصد کنید و نشانه هایی را برایتان نصب کرد تا به واسطه آنها هدایت شوید؟ هر گاه نشانه ای گم می شد، نشانه ای دیگر را جایگزین آن می ساخت وهر گاه ستاره ای افول می کرد، ستاره ای دیگر طلوع می کرد.   متاسفانه زمانی که پدرم وفات کرد، گمان کردید که خداوند متعال دینش را باطل کرد و واسطه میان خود و خلقش را از میان برداشت! ابداً چنین نبوده و تا روز قیامت نیز چنین نخواهد بود. آری خداوند علم های هدایت را آشکار می کند و لو اینکه خیلی ها از پذیرش آن اکراه داشته باشند. پدرم با سعادت کامل درگذشت. او روش و سیره پدرانم را قدم به قدم پیروی کرد.  

اکنون نیز وصیت و علم او نزد من است.

من جانشین و جایگزین او هستم و احدی با من بر سر جانشینی ایشان منازعه نمی کند، مگر اینکه ظالم و گناهکار باشد و کسی چنین ادعایی نمی کند، مگر اینکه ممکر و کافر باشد. آری؛ اگر اراده خدا بر پوشیده ماندن فضائل ما مغلوب نمی شد و اسرارش فاش می گردید، عظمت ما آشکار می شد و عقل های شما را مبهوت خود می کرد و شک و تردیدهایتان را از بیت می برد. اما اراده خدا چنین نیست و هر چه بخواهد، همان می شود و برای هر مدتی کتاب مخصوصی است. پس از خدا بترسید و تسلیم اوامر ما شده و مسائل را به ما واگذارید.   صدور یا عدم صدور امر از وظایف ماست. درصدد کشف اموری که از شما پوشیده شده است، نباشید. از صراط مستقیم به راست و چپ منحرف نشوید. توجه تان را نسبت به ما بر اساس محبت و سنت های روشن شرعی قرار دهید. خدا شاهد است که قصد خیر خواهی شما را داشتم.   اگر محبت و علاقه و دلسوزی ما نسبت به شمانبود، به جای ارتباط و گفتگوی با شما به امتحانات الهی مشغول می شدیم. امتحان به اینکه گرفتار ظالم پر روی گم اهی شده ام که از افکار باطلش تبعیت می کند و با پروردگارش به جنگ بر می خیزد و مدعی چیزی می شود که برای او نیست و منکر حق کسی می شود که خداوند متعال اطاعت او را واجب ساخته است. در این مسائل دختر رسول خدا برای من الگوی مناسبی است. به زودی جاهل و گمراه، لباس عملش را به تن خواهد کرد و به زودی کافران خواهند دانست که زندگی و سعادت پایتده برای چه کسی خواهد بود. خداوند ما و شما را به واسطه رحمتش از مهلکه ها، بدی ها و آفت ها دور کند. او که صاحب اختیار سعادت است و بر هر چه کهبخواهد قادر است و بر ما وشما سرپرست و محافظ می باشد. سلام و درود خدا بر تمام اوصیا و اولیا و مومنان و رحمه الله و برکاته. و سلام و درود خدا بر محمد پیامبر.   (منبع: نامه ها و فرمایشات امام زمان در عصر غیبت، امیر سعید سعیدی،انتشارات مسجد مقدس جمکران، چاپ دوم ١٣٩٠، ص ١٩ الی ٢٢)

فرمایشات امام زمان نامه ی دوم

 

استدلال امام قائم(عج) جهت اثبات امامتش برای محمد بن ابراهیم بن مهزیار

از محمد بن ابراهیم بن مهزیار نقل شده است که ایشان با شک و تردید در مورد امام عصر عج وارد عراق شد.

نامه ای از سوی امام زمان عج به دست مهزیار رسید که چنین است:

انچه را که از شیعیان ما در منطقه خودتان حکایت کرده بودی، خواندم. در جواب به آنها بگو:

 

بسم الله الرحمن الرحیم

آیا نشنیده اید که خداوند عزوجل می فرماید:

" ای کسانی که ایمان آورده اید، از خدا و رسول او و والیان امرتان اطاعت کنید. "

   

آیا خداوند خداوند به مساله موقتی امر کرده است یا اینکه به چیزی که تا روز قیامت خواهد بود؟

آیا نمی بینید که خداوند از زمان آدم تا پدرم پیوسته مراکزی را

برای مراجعع و نشانه هایی را برای هدایت قرار داده است؟

 

هر گاه که نشانه ای ناپدید می شد، نشانه ای دیگر آشکار می شد و

زمانی که ستاره ای افول می کرد، ستاره ای دیگر طلوع می کرد.

زمانی که پدرم وفات کرد، گمان کردید که خداوند سبب و واسطه میان خودش و خلق را برداشته است.

 

ابداً چنین نیست و تا روز قیامت نیز چنین نخواهد بود و خداوند

پیوسته اولیای خود را آشکار خواهد کرد، اگر چه عده ای از آنان ناراحت شوند.

ای محمد بن ابراهیم! در آنچه که به آن اقدام کرده ای، دچار شک و تردید نشو؛

زیرا خداوند زمین را خالی از حجت نخواهد گذاشت.

   

آیا پدرت قبل از وفاتش به تو نگفت که فوری کسی را حاضر کن تا دینارهایی را که نزد من است

و خمس هستند از من قرض بگیرد تا صاحب عصر بدهد؟

 

زمانی که آمدن آن شخص دیر شد و پدرت ترسید که بمیرد. به تو گفت:

 

آنها را خودت به عنوان قرض بردار و کیسه بزرگی را خارج کرد و سه کیسه نیز

در مقایل شتو قرار داشت که در آنها دینارهایی با ارزش های مختلف قرار داشتند.

 

تو نیز آنها را از او به رسم امانت گرفتی و پدرت با مهرش آن را مهر کرد و به تو نیز گفت آنها را (سه کیسه دیگر را) با مهر من مهر کن.

اگر زنده ماندم ، که هیچ و اگر مردم اولاً برای خودت از خدا بترس و

ثانیاً به خاطر من از خدا بترس و مرا نزد خداوند از حقوق الهی خالص کن تا حقی به گردنم باقی نماند.

آن طور باش که من به تو گمان نیکو دارم.

   

خداوند تو را مشمول رحمت خود بکند!دینارهایی را که از مال ما برداشه ای، سر جایش برگردان که تعداد آنها بیش از ده دینار است.

زمان ما بدترین زمان هاست. خداوند ما را کفایت می کند و بهترین وکیل است.

   

(منبع: نامه ها و فرمایشات امام زمان در عصر غیبت، امیر سعید سعیدی،انتشارات مسجد مقدس جمکران، چاپ دوم ١٣٩٠، ص ٢٣ الی ٢۵)

ابا صالح ...

ابا صالح دلــــم سامان نـــدارد /   مگر هجر تــو را پایـــان نـــدارد

ابا صالـــح بیـــا دردم دوا کــن /  مرا از دیدنـــت حاجــت روا کن

ابا صالح مـــرا با روسیــــاهی /  به خود راهم بده با یک نگاهی

ابا صالح فقیــــرم من فقیـــرم /  بده دستی که دامانت بگیـــرم

ابا صالح تو خوبی مـن بدم بــد /  مرا از درگهــــت ردم مکــن رد

اباصالح چه خوش زیبنده باشد /  کـه تو لعل لبت پر خنـده باشد

ابا صالح عزیـــــز آل یاسیـــــن /  بیا درجمع ما یک لحظه بنشین

مجنون شدم...

مجنون شدم که راهی صحرا کنی مرا

گاهی غبار جاده ی لیلا، کنی مرا

کوچک همیشه دور ز لطف بزرگ نیست

قطره شدم که راهی دریا کنی مرا

پیش طبیب آمده‌ام، درد می‌کشم

شاید قرار نیست مداوا کنی مرا

من آمدم که این گره ها وا شود همین!

اصلا بنا نبود ز سر وا کنی مرا

حالا که فکر آخرتم را نمی­کنم

حق می­دهم که بنده دنیا کنی مرا

من، سالهاست میوه ی خوبی نداده‌ام

وقتش نیامده که شکوفا کنی مرا

آقا برای تو نه ! برای خودم بد است

هر هفته در گناه، تماشا کنی مرا

من گم شدم ؛ تو آینه‌ای گم نمی‌شوی

وقتش شده بیائی و پیدا کنی مرا

این بار با نگاه کریمانه‌ات ببین

شاید غلام خانه زهرا کنی مرا

حدیث نشانه های ظهور امام زمان قسمت اول

 

حَدَّثَنا اَبی(رضی الله)قالَ:

حَدَّثَناعَبدُاللهِ بنُ جَعفَرِِ الحِمیَریُّ، عَن اِبراهیمَ بنِ مَهزیارَ،عَن اَخیهِ عَلیِّ،عَنِ الحُسَینِ بنِ سَعیدِِ،عَن صَفوانَ بنِ یَحیی،عَن مُحِمَّدِبنِ حَکیم،عَن مَیمونَ البان،عَن اَبی عَبدِاللهِ الصّادِقِ(ع)

((قالَ:خَمسُ قَبلَ قیامِ القائِمِ(ع):الیمانیُّ،والسُفیانیُّ،وَالمُنادی یُنادی مِنَ السَّماءِ،و خَسَفُ بِالبَیداءِ،وَقَتلُ النَّفسِ الزَّکیَّهِ))

   

میمون البان از امام صادق(ع)روایت کند که فرمود:

پیش از قیام قائم(ع)پنج نشانه به ظهورآید:

یمانی و سفیانی و منادی آسمانی و فرو رفتن زمین در بیداء وکُشتن نفس زکیّه.

   

منبع:صدوق،کمال الدین وتمام النعمه،دارالحدیث،۱۳۸۲،ج۲،ص۵۵۳-۵۵۴

 نشانه های ظهور امام زمان قسمت دوم

 

حَدَّثَنا مُحَمَّدبنُ الحَسَنِ بنِ اَحمَدَ بنِ الوَلیدِ(رضی الله)قالَ:

حَدَّثَنا مُحَمَّدُبنُ الحَسَن الصَّفّارِ،عَنِ العَباس بنِ مَعرُوفِِ،عَن عَلیِّ بنِ مَهزیارَ،

عَن عَبداللهِ بنِ مُحمَّدِِ الحجّالِ،عَن ثَعلَبَه بنِ مَیمُونَ،عَن شُعَیبِِ الَذَّاءِ،عَن صالحِِ مَولی الَذراءِ

 

((قالَ:سَمِعتُ اَباعبداللهِ الصّادقِ(ع)یَقُولُ:لَیسَ بَینَ قیامِ قائِمِ آلِ مُحَمَّدِِ وَ بَینَ قَتلِ النَّفسِ الزَّکیَّهِ اِلّا خَمسَهَ عَشَرَلَیلَه))

 

صالح مولای بنی العذراء گوید:

 

از امام صادق(ع)شنیدم که میفرمود:بین قیام قائم آل محمدو کُشتن نفس زکیه پانزده شب فاصله خواهد بود.

 

منبع:صدوق،کمال الدین وتمام النعمه،دارالحدیث،۱۳۸۲،ج۲،ص۵۵۴

حدیث زمان ظهور

 

حَدَّثَنا مُحَمَّدُبنُ الحَسَنِ بنِ اَحمَدَبنِ الوَلیدِ قالَ:

 

حَدَّثَنا الحُسَینُ بنُ الحَسَنِ ابنِ اَبانَ،عَنِ الحُسَینِ بنِ سَعیدِِ،عَنِ النَّضرِبنِ سُوَیدِِ،عَن یَحیَی الحَلَبیِّ،عَنِ الحارِثِ بنِ_المُغَیرَهِ البَصَریِّ،عَن مَیمُونَ البانِ

((قالَ:کُنتُ عِندَ اَبی جَعفَرِِ(ع) فی فُسطاطِه فَرَفَعَ جانِبَ الفُسطاطِ فَقالَ:

 

اِنَّ اَمرَنا قَد کانَ اَبیَنَ مِن هذِهِ الشَّمسِ،ثُمَّ قالَ:

یُنادی مُنادِِ مِنَ السَّماءِ فُلانُ بنُ فُلانِِ هُوَ الامامُ بِاسمِهِ،و یُنادی اِبلیسُ لَعَنَهُ اللهُ مِنَ الارضِ کَما نادی بِرَسولِ اللهِ(ص)لَیلَهَ العَقَبَهِ)).

 

میمون البان گوید:

من در خیمه ی امام باقر(ع)نشسته بودم که امام یک طرف خیمه را بالا زد و فرمود:

 

امر ما از این آفتاب روشن تر است،سپس فرمود:ندا کننده ای از آسمان ندا می کند که امام فلان پسر فلان است

ونام او را می برد وابلیس-لعنه الله-نیز از زمین ندا کند همچنان که در شب عقبه بر رسول خدا(ص)ندا کرد.

   

منبع:صدوق،کمال الدین وتمام النعمه،دارالحدیث،۱۳۸۲،ج۲،ص۵۵۵

حدیث آخرالزمان

   

وَبِهذا الاِسنادِ،عَنِ الحُسَینِ بنِ سَعیدِِ،عَن صَفوانَ بنِ یَحیی،عَن عَبدِالرَّحمنِ ابنِ الحَجّاج،عَن سُلَیمانَ بنِ خالِدِِ

((قالَ:سَمِعتُ اَباعَبدِالله(ع)یَقولُ:

 

قُدَّامُ القائِمِ مَوتَتانِ،مَوتُ اَحمَرُ وَ مَوتُ اَبیَضُ،حتّی یَذهَبَ مِن کُلِّ سَبعَهِِ خَمسَهُ،المَوتُ الاَحمَرُ:السَّیفُ،د المَوتُ الاَبیَضُ:الطّاعونُ))

   

سلیمان بن خالدگوید:

 

از امام صادق(ع)شنیدم که میفرمود:

 

پیش از قیام قائم(عج)دو مرگ ومیر عمومی رُخ میدهد،

یکی مرگ سُرخ و دیگری مرگ سپید،تا به غایتی که از هفت تن پنج تن برود.مرگ سُرخ با شمشیر و مرگ سپید با طاعون است.

 

منبع:صدوق،کمال الدین وتمام النعمه،دارالحدیث،۱۳۸۲،ج۲،ص۵۶۳-۵۶۴