حدیث زمان ظهور
حدیث زمان ظهور
حَدَّثَنا مُحَمَّدُبنُ الحَسَنِ بنِ اَحمَدَبنِ الوَلیدِ قالَ:
حَدَّثَنا الحُسَینُ بنُ الحَسَنِ ابنِ اَبانَ،عَنِ الحُسَینِ بنِ سَعیدِِ،عَنِ النَّضرِبنِ سُوَیدِِ،عَن یَحیَی الحَلَبیِّ،عَنِ الحارِثِ بنِ_المُغَیرَهِ البَصَریِّ،عَن مَیمُونَ البانِ
((قالَ:کُنتُ عِندَ اَبی جَعفَرِِ(ع) فی فُسطاطِه فَرَفَعَ جانِبَ الفُسطاطِ فَقالَ:
اِنَّ اَمرَنا قَد کانَ اَبیَنَ مِن هذِهِ الشَّمسِ،ثُمَّ قالَ:
یُنادی مُنادِِ مِنَ السَّماءِ فُلانُ بنُ فُلانِِ هُوَ الامامُ بِاسمِهِ،و یُنادی اِبلیسُ لَعَنَهُ اللهُ مِنَ الارضِ کَما نادی بِرَسولِ اللهِ(ص)لَیلَهَ العَقَبَهِ)).
میمون البان گوید:
من در خیمه ی امام باقر(ع)نشسته بودم که امام یک طرف خیمه را بالا زد و فرمود:
امر ما از این آفتاب روشن تر است،سپس فرمود:ندا کننده ای از آسمان ندا می کند که امام فلان پسر فلان است
ونام او را می برد وابلیس-لعنه الله-نیز از زمین ندا کند همچنان که در شب عقبه بر رسول خدا(ص)ندا کرد.
منبع:صدوق،کمال الدین وتمام النعمه،دارالحدیث،۱۳۸۲،ج۲،ص۵۵۵
حدیث انتظار
حدیث انتظار
امام باقرفرمود: ((اصبِروُا عَلَی ادَاءِ الفَرائِضِ وصابِروُا عَدُوّکُم و رابِطُوا اِمامَکُمُ المُنتَظَر)) برانجام واجبات الهی صبرکنیدو در برابر دشمنان پایداری کنیدومراقب ومرتبط باامامتان-که به انتظارش هستید-باشید. الکافی،ج۲،ص۸۱
ضرورت مباحث مهدوی
ضرورت اینکه چرا ما باید به مباحث مهدوی بپردازیم:
آیا این بحث فرعی است یا جزء مباحث مهم و اصلی زندگی است؟ آیا سخن از مهدویت نیازی از نیازهای امروز ماست
قبل از اینکه به ضرورت مباحث مهدوی بپردازیم باید این سوال مهم را مطرح کنیم که با وجود علوم و فنون مختلف،
بحث کردن در موضوع مهدویت چه ضرورتی دارد؟لی اساسی در زندگی ما ایجاد کند؟
روشن است که شناخت ضرورت این موضوع، سبب تقویت انگیزه و نشاط در پیگیری این بحث و به کارگیری
تمام امکانات مادی و معنوی در جهت ترویج این عقیده و راهبرد اساسی زندگی خواهد شد.
ما مدعی هستیم که براساس متون دینی، امامت و مهدویت، هویت اصلی و اساسی مسلمین است و
به همین دلیل در رأس توصیه های پیامبر عظیم الشان اسلام بوده است.
امامت، اصلی است که در راستای اصول مهم دین، یعنی توحید و نبوت، طرح شده و مکمل و متمم آن اصول است. بجاست در این مجال، ضرورت ئرداختن به بحث مهدویت را در ابعاد گوناگون بررسی کنیم:
اول: بعد اعتقادی
بدون شک، اعتقاد رکن اصلی شخصیت انسان است که اعمال و رفتار آدمی را به شکل می دهد،
به همین دلیل، انبیای الهی در جهت اصلاح عقاید انسان کوشیدند. در اسلام، مردم به اعتقاد به خدا و پیامبر و سپس جانشینان پیامبر دعوت شده اند و امام مهدی(عج)
آخرین جانشین رسول خداست که هر مسلمانی مکلف است پس از شناخت او امامتش را بپذیرد و مطیع او باشد. در متون دینی، معرفت امام، جایگاه بسیار مهمی دارد و اساس سعادت دنیا و آخرت دانسته شده است: قرآن کریم می فرماید:
" یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ ۖ"(سوره اسراء آیه ۷۱) روز قیامت، هر گروهی را با امام و پیشوای خود فرا می خوانیم.
و همچنین پیامبر اکرم می فرماید: "مَنْ ماتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِیتَهً جَاهِلِیَّه" هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلى مرده است.(تمام الدین و کمال النعمه. ج ۲٫ ص ۴۰۹)
امام حسین نیز در پاسخ کسی که پرسید: «(راه) معرفت خدا چیست؟» فرمود: (راه) شناخت خدا این است که مردم هر زمان، امام زمان خود را_ که اطاعتش بر آن ها واجب است_ بشناسند.(علل الشرایع. ج ۱٫ ص ۹)
این همه تاکید بر اعتقاد به امام و لزوم شناختن او برای این است که پس از پیامبر خدا، امام راه مستقیم الهی است. هر کس بخواهد به خدا ایمان داشته باشد و از اطاعت کند، باید از امام زمانش
فرمان برد و لازمه اطاعت، شناختن امام و پذیرفتن امامت اوست.
امام باقر علیه السلام می فرمایند: «لاَ یَکُونُ اَلْعَبْدُ مُؤْمِناً حَتَّى یَعْرِفَ اَللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ اَلْأَئِمَّهَ کُلَّهُمْ وَ إِمَامَ زَمَانِهِ وَ
یَرُدَّ إِلَیْهِ وَ یُسَلِّمَ لَهُ»(کافی. ج۱٫باب معرفه الامام و الرد الیه.ص ۱۸۰) بنده خدا مومن نباشد تا آنکه خدا و رسولش و همه ایمه و امام زمانش را بشناسد و در امورش بامام زمانش رجوع کند و تسلیمش باشد.
به دلیل همین اهمیت . لزوم معرفت است که اهل بیت سفارش کرده اند که"معرفت" را از خدا بخواهید: «اَللّهُمَّ عَرِّفْنى حُجَّتَکَ، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى حُجَّتَکَ، ضَلَلْتُ عَنْ دینى»(کافی. ج۱٫ باب فی الغیبه. ص ۳۳۷) خدایا حجّتت را به من بشناسان، زیرا اگر حجّتت را به من نشناسانی، از دین خود گمراه می‌شوم.
نکته مهم دیگر، این است که" معرفت امام" مثل " ایمان به خدا" مراتب و درجات مختلفی دارد و هر کس به اندازه شناخت و معرفتش از امامت امام بهره می گیرد. روشن است که شناخت نام و نسب امام، کافی نیست.
بلکه کمترین حد معرفت، آن است که شخص بداند امام، منصوب از طرف خداست
که به وسیله پیامبر و یا امام پیشین به مردم معرفی می شود.او برخوردار از دانش الهی- و نه بشری- و معصوم از هر گناهو خطایی است.
اطاعت او در تمام امور، واجب و به منزله اطاعت از پیامبر و خداست.
دوم: بعد اجتماعی
ضرورت مباحث مهدوی از منظر اجتماعی نیز وجود دارد، زیرا مهدویت
نگاه روشن و امیدوارانه به آینده بشریت است. جامعه ای که آرمانش رسیدن به مدینه فاضله مهدوی است،
جامعه ای امیدوار است و در پرتو دین، به حرکت و نشاط و پویایی، امید دارد و از یاس و ناامیدی در امان خواهد بود. و همچنین جامعه ای که به آینده زیبا و آرمانی امیدوار است، همین امروز به صلاح و اصلاح
می پردازدو با ارزش های اسلامی و انسانی احیا می شود.
بدین سان مهدویت بهترین عامل برای مقابله با تهاجم فرهنگی و دشمن و بستر سازی برای ترویج فضائل در افراد جامعه است
به ویژه که شناخت عمیق افراد نسبت به امام مهدی(عج)با افزایش عشق و محبت آن ها، زمینه اطاعت از امام را بیشتر فراهم می کند. همچنین جامعه ای که به عدالت مهدوی دلبسته است و آرمانش تحقق عدالت در همه جهان
و برچیده شدن ظلم و ستم از همه زمین است، حرکتی عدالت خواهانه را در پیش می گیردو برای آن، زمینه سازی می کند.
از همین جاست که حرکت های با رویکرد عدالت طلبی و ظلم ستیزی شکل م گیرد. چنان که انقلاب اسلامی ایران با هدف زمینه سازی برای حکومت جهانی حضرت مهدی
به راه افتاد و ملت با همین انگیزه و آرزو، تمام امکانات مادی و معنوی اش را در مسیر انقلاب فدا کرد.
سوم: بعد سیاسی
بشر در طول تاریخ خود، مکتبها و حکومت های زیادی را تجربه کرده است. ولی در هیچ
یک از آنها گمشده خود را که عدالت و صلح و امنیت است، پیدا نکرده و پیوسته در ناکامی و شکست قرار گرفته است. در دورههای اخیر کاپیتالیسم و کمونیسم نیز در پاسخگویی به نیازهای بشر، ناکام مانده اند که
نشانه های آن، بحران اخلاقی وامنیتی است که به آن گرفتار شده اند. حال تکلیف این بشر وامانده و سرگشته از ناکامی ها و شعاهای بی عمل و نظارگر سراب ها چیست؟
امروزه بشریت به دنبال اندیشه سیاسی دیگری است که ارزش های انسانی را در آن بیابد و آن،
اندیشه اسلام و حکومت مهدوی است که در راس آن، شایسته ترین مردم قرار گرفته است.
نظریه مهدویت، یک اندیشه جهانی است و این اندیشه برای جهان و اداره آن، طرح و برنامه دارد. مهدویت در عرصه حکومت، دارای اهداف بلند و ارزشی است و حتی می تواند برای حکومت
دینی در عصر غیبت، یک طرح راهبردی باشد.
به علاوه مهدویت از بعد سیاسی " نظام ولایت فقیه " را به عنوان نیابت از حضرت مهدی (عج)
در زمان غیبت، طرح می کند و الگوی مناسبی از حکومت صالحان و نیکان را به جهانیان ارائه می دهد. این نظام سیاسی، تداوم نظام سیاسی مهدوی است و پذیرش و سر سپردن به فرمان ولی
فقیه، در ادامه اطاعت پذیری از امام زمان است.
بنابراین مهدویت، ضامن شکل گیری یک نظام الهی به سرپرستی فقیه جامع شرایط است
که حرکت جامعه اسلامی را در جهت آرمان های قرآنی و مهدوی قرار داده، امت را برای فراهم کردن
زمینه های ظهور حضرت مهدی(عج) و حکومت جهانی او بسیج می کند. چنان که در جریان انقلاب بزرگ خمینی کبیر، شاهد آن بودیم
چهارم : بعد تاریخی
مهدویت از بعد تاریخی، سابقه ای طولانی دارد. تاریخ اسلام و مسلمین از همان آغاز با این موضوع
گره خورده است. در روز بزرگ غدیر، پیامبر همگام با معرفی امام علی (ع) به عنوان امام پس از خود،
همه امامان و از جمله حضرت مهدی(عج) را معرفی کرد و ظهور او را به همگان بشارت داد.
پس از آن، یک یک امامان از حضرت مهدی و ظهور او گفتند. بنابراین برخلاف ادعای بعضی
از گمراهان مهدویت، سخن امروز و دیروز نیست.بلکه تاریخی به گسترده تاریخ اسلام دارد. پس بحث کردن درباره مهدویت،
سخن گفتن درباره متن اسلام و قرآن و سنت پیامبر اکرم است،و مهدویت حقیقتی است که همه تاریخ اسلام، پشتوانه آن است.
ادامه ی بحث ضرورت مباحث مهدوی...
و همچنین تاریخ طولانی شیعه و پیروان اهل بیت گواه است که بخش مهمی از هویت تشیع، مهدویت
و انتظار ظهور مهدی (عج) بوده است. به ویژه در طول حدود دوازده قرن غیبت امام مهدی،
آثار علمی و عملی عالمان شیعه پیوسته در مسیر ترویج این حقیقت و تبیین موضوعات و مسائل آن بوده است.
پنجم: بعد فرهنگی
از مهم ترین وظایف ما، گسترش و فرهنگ مهدویت و زمینه سازی ظهور و فرج امام عصر (عج) است. در این بخش باید راهبردی اساسی و روشن، پیش رو داشته باشیم که برخی از محورهای آن به شرح زیر است:
الف: تبیین و ترویج فرهنگ انتظار انتظار به معنای آمادگی برای امر ظهور است. لازم است همه امکانات و توانایی های جامعه
در مسیر زمینه سازی و تحقق ظهور سازماندهی شود و همه عناصر مومن و منتظر فرج برای این هدف بزرگ،بسیج شوند. شکل گیری چنین فرایندی به یک برنامه جامع و کامل نیاز دارد
که اهداف یادشده را در نظر بگیردو مسیر روشنی را برای تحقق آن ها ترسیم کند.
ب:آسیب شناسی مهدویت، یک عقیده اسلامی و راهبرد اساسی برای پیشرفت همه جوامع بشری و به ویژه جامعه بزرگ اسلامی است. همه باید هوشیار باشند که برخی آسیب های فرهنگی، سبب انحراف در عقاید و باورهای
مردم نشود و مفاهیم بلند مهدوی را به معانی پَست و فرو دست نکشاند.
برای نمونه، تفسیر غلط از انتظار مهدی یا تعیین وقت برای ظهور، آسیب هایی است که این مجموعه فرهنگی
نجات بخش را تهدید می کند و آثار ارزشمند و حیات بخش آن را مخدوش می نماید. بنابراین همگان به ویژه متولیان فرهنگ جامعه باید مراقب انحرافات باشند و پیوسته مسیر صحیح را برای قشرهای مختلف بیان کنند.
ج:دشمن شناسی
دشمن از هر سلاحی استفاده می کند تا از رشد تفکر مهدویت در جامعه، جلوگیری کند. به ویژه در این زمان با توجه به تنوع ابزارهای فرهنگی، این سیاست شیطانی با امکانات بیشتری دنبال می شود. سایت ها، وبلاگ ها، مجلات، کتب و حتی فیلم ها و بازی های کامپیوتری عرصه ای است
که دشمن برای تخریب فرهنگ مهدویت از آن ها بهره می گیرد. معتقدان و منتظران حضرت مهدی(عج) باید بکوشند با شناخت عمیق از مهدویت از همین ابزار و در
جهت مقابله با ترفندهای دشمن و خنثی سازی عملیات خرابکارانه مخالفان مهدویت بهترین بهره را ببرند.
( نگین آفرینش، محمد امین بالا دستان، محمد مهدی حائری پور، مهدی یوسفیان، ص ۱۸ الی ۲۳،انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی، چاپ ۸۹ پاییز ۱۳۹۸)
