حکومت جهانی(تمدن اسلامی) بسم الله الرحمن الرحیم پس از گذشت سال های متمادی و تجربه ی تلخ و شیرین بشر در استفاده از الگوهای نادرست زندگی وبرخورد با بن بست های اساسی در ابعاد مختلف زندگی شاید وقت آن رسیده باشد که بنی آدم سریعا به دنبال درمان این درد مبنایی زندگی خود باشد […]
حکومت جهانی(تمدن اسلامی)
بسم الله الرحمن الرحیم
پس از گذشت سال های متمادی و تجربه ی تلخ و شیرین بشر در استفاده از
الگوهای نادرست زندگی وبرخورد با بن بست های اساسی در ابعاد مختلف زندگی شاید وقت آن رسیده باشد
که بنی آدم سریعا به دنبال درمان این درد مبنایی زندگی خود باشد و از شکست پیاپی آزمایش ها الگو های نادرست دست بکشد.
به حمدالله مردم عزیز کشورمان به این واقعیت پی بردند که اسلام ناب محمدی که
ارائه کننده تمام ابعاد صحیح زندگیست تنها در ابعاد فردی خلاصه نمی شود
بلکه ذات لاینتهی آمال و اهداف آن چه بسا در محیط اجتماع اعمال وارضا می شود و
مگر نه آن که در اعماق تاریخ رسلان و ائمه اطهار ما بنگرید به این حقیق پی می برید
که معصومان مان علاوه بر شریعت دین و امامت به دنبال خلافت نیز بوده اند.
حال پرسش اساسی اینجاست که درحال حاضر مسیر ما امت اسلامی رسول الله در این پیچو خم و انحطاط تاریخ چیست؟
چه غایتی در انتظار ماست و به دنبال چه فرجی بایستی باشیم؟
آیا باید با ایستیم و به افق خیره شویم؟یا وظیفه ای در این مسیر بر عهده ماست؟
چه زیبا مقام عظمای ولایت و مرجعیت می فرمایند:
انتظار فرج یک مفهوم بسیار وسیع و گسترده‌یی است. یک انتظار، انتظارِ فرجِ نهایی است؛
یعنی این‌که بشریت اگر می‌بیند که طواغیت عالم ترک‌تازی می‌کنند و چپاولگری می‌کنند و
افسارگسیخته به حق انسانها تعدی می‌کنند، نباید خیال کند که سرنوشت دنیا همین است؛
نباید تصور کند که بالاخره چاره‌یی نیست و بایستی به همین وضعیت تن داد؛ نه،
بداند که این وضعیت یک وضعیت گذراست – «للباطل جوله» – (۱) و آن چیزی که متعلق به این عالم و طبیعت این عالم است،
عبارت است از استقرار حکومت عدل؛ و او خواهد آمد.
انتظار فرج و گشایش، در نهایت دورانی که ما در آن قرار داریم و بشریت دچار ستم‌ها و آزارهاست، یک مصداق از انتظار فرج است، لیکن انتظار فرج مصداق‌های دیگر هم دارد.
منتظر فرج!
وقتی به ما می‌گویند منتظر فرج باشید، فقط این نیست که منتظر فرج نهایی باشید،
بلکه معنایش این است که هر بن‌بستی قابل گشوده شدن است. فرج، یعنی این؛ فرج، یعنی گشایش.
مسلمان با درسِ انتظار، فرج می‌آموزد و تعلیم می‌گیرد که هیچ بن‌بستی در زندگی بشر وجود ندارد که
نشود آن را باز کرد و لازم باشد که انسان ناامید دست روی دست بگذارد و بنشیند و بگوید دیگر کاری نمی‌شود کرد؛
نه، وقتی در نهایتِ زندگیِ انسان، در مقابله‌ی با این‌همه حرکت ظالمانه و ستمگرانه،
خورشیدِ فرج ظهور خواهد کرد، پس در بن‌بست‌های جاری زندگی هم همین فرج متوقَّع و مورد انتظار است.
درس امید …
این، درس امید به همهی انسانهاست؛ این، درس انتظار واقعی به همهی انسانهاست؛
لذا انتظار فرج را افضل اعمال دانسته‌اند؛(۲) معلوم می‌شود انتظار، یک عمل است، بی‌عملی نیست.
نباید اشتباه کرد، خیال کرد که انتظار یعنی این‌که دست روی دست بگذاریم و منتظر بمانیم تا یک کاری بشود.
انتظار یک عمل است، یک آماده‌سازی است، یک تقویت انگیزه در دل و درون است،
یک نشاط و تحرک و پویایی است در همهی زمینه‌ها. این، در واقع تفسیر این آیات کریمه‌ی قرآنی است که:
«و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین» (۳)
یا «ان الارض للَّه یورثها من یشاء من عباده و العاقبه للمتقین».(۴)
یعنی هیچ‌وقت ملت‌ها و امت‌ها نباید از گشایش مأیوس شوند. ۱۳۸۴/۰۶/۲۹
بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمه‌‌ی شعبان
اللهم عجل لولیک الفرح