دلنوشته برای امام زمان ستاره ی پر نور … گاهی چشمانم را به اسمان می دوزم به همان ستاره پر نوری که همچو تو می درخشد گاهی وقتی دلم از زمین و زمان گرفته است آن ستاره را می نگرم و له گفت و گو می نشینم گاهی دلم اغوشی می خواهد از تو که […]
دلنوشته برای امام زمان
ستاره ی پر نور …
گاهی چشمانم را به اسمان می دوزم
به همان ستاره پر نوری که همچو تو می درخشد
گاهی
وقتی دلم از زمین و زمان گرفته است
آن ستاره را می نگرم و له گفت و گو می نشینم
گاهی دلم اغوشی می خواهد از تو که جانانه برای خودم باشی
گاهی
گاهی این دوری عجیب سخت می شود
به قلم: عارفه دارائی
دیدگاهتان را بنویسید